Het Raku proces

Er wordt voornamelijk met charmotteklei gewerkt. Voordat de werkstukken in de Raku ton gaan, worden ze eerst biskwie gebakken in een keramische oven waarin de temperatuur oploopt tot 900 graden. Daarna worden de werkstukken geglazuurd en buiten in de raku ton gezet. Deze wordt opgestookt tot wel 900 – 1000 °C zodat er een smeltproces plaatsvindt van de glazuurlaag. Als de ton opengaat is het werk rood gloeiend en wordt het met een tang uit de ton gehaald. Door de grote temperatuurschok ontstaan er scheurtjes in de glazuurlaag. Dit is het typische craquelé effect waarom de Raku bekend staat. Vervolgens gaat het werkstuk in een ton die gevuld is met bijvoorbeeld houtsnippers, krantenpapier of zaagsel. Doordat het werkstuk zo warm is vat de inhoud vlam en wordt de ton afgesloten met een deksel. Hierdoor ontstaat een rookontwikkeling en dringt door in de ontstane scheurtjes waardoor de craquelé zichtbaar wordt.
De delen die niet geglazuurd zijn worden zwart. Als laatste komt de poetsbeurt en het resultaat is zeer verrassend.

De oorsprong van Raku

De oorsprong van Raku is Japans en vinden we terug bij de theeceremonie in de Zen cultuur. Deze techniek werd voornamelijk gebruikt bij het maken van de theekommen.
De betekenis van het woord is vreugde, geluk en toeval. Vandaar dat ook ieder werkstuk dat uit de Raku ton komt uniek is.